Ook België kwam in de ban van de protestbeweging. In Brussel gingen veel mensen de straten op en in Wallonië werden snelwegblokkades opgeworpen.

In Nederland werd ook geprobeerd de samenleving te ontwrichten en tienduizenden mensen werden lid van de Facebook-pagina Gele Hesjes NL. Maar waren al die mensen bij de geplande protesten. Er waren maar enkele gele hesjes te zien op het Binnenhof en op de Erasmusbrug. Toch zijn er ook in Nederland genoeg redenen te vinden om te protesteren: massa-immigratie, armoede en diverse andere dingen. Waarom heeft Nederland geen protestcultuur, zoals bijvoorbeeld Frankrijk die wel heeft?

Natuurlijk heeft Nederland ook sociale problemen, maar die zijn veel minder geconcentreerd dan bijvoorbeeld in Frankrijk. Wanneer je veel mensen bij elkaar hebt met dezelfde sociale problemen, krijg je ze op de been. Kijk maar naar Groningen met de aardbevingsproblematiek!

De Fransen hebben dat protesteren wel in zich. Om te begrijpen waarom de Fransen zo vaak protesteren, staken of in opstand komen, moeten we in de geschiedenis terugkijken. Protest en opstand maakt deel uit van de politieke cultuur in Frankrijk en dit wordt van generatie op generatie overgedragen. Het land is immers zelf ontstaan dankzij een opstand: de Franse revolutie van 1789, die abrupt een einde maakt aan de absolute monarchie.

"Opstand hoort bij het revolutionaire karakter van de Franse cultuur. Je kunt het bijna een vorm van expressie noemen, die zelfs wordt bezongen in de literatuur"
Wilfred de Bruijn, televisiepresentator en Parijzenaar

De langste protestperiode van de Franse geschiedenis is nog altijd mei 1968. Een studentenopstand in Parijs mondt uit in een algehele staking van bijna een maand, met zo’n 9 miljoen deelnemers, die heel het land plat legt. Arbeiders eisen meer loon, de studenten verzetten zich tegen president De Gaulle en eisen culturele vrijheid. Om de opstand te beëindigen, besluit de president nieuwe verkiezingen uit te schrijven. Missie geslaagd.

Veel Nederlanders zijn wel overal tegen, maar zijn niet in beweging te krijgen voor acties. Nederlanders zijn individualistisch, ze klagen liever via sociale media of in de kroeg.

In Vlaanderen gaat het over het algemeen wat beter dan in Wallonië, wat verklaart waarom ook daar de gele hesjesbeweging niet echt op gang kwam.

Misschien gaat de uitvoering van de klimaatmaatregelen die aan de verschillende tafels zijn uitgedacht wel voor een massaal protest zorgen, zoals in 2004 bij de protesten tegen het beleid van Balkenende, en in de jaren tachtig tegen de opslag van Amerikaanse kernwapens op Nederlands grondgebied. Maar grote kans dat de meeste Nederlanders die maatregelen gewoon slikken!