Deze artikelen hebben dus betrekking op bijzondere gevallen van de totstandkoming van de koopovereenkomst, een bijzonderheid die te maken heeft met de wijze of de plaats van totstandkoming van de overeenkomst.

Het afsluiten van een koopovereenkomst in een winkel is geen ongebruikelijke manier is om een overeenkomst te sluiten en daarom heeft de wetgever geen bedenktermijn voor dit soort verplichtingen gecreëerd.
Daarom is het niet mogelijk om een rechtstreeks in de winkel aangegane verbintenis op te zeggen.

De wetgever heeft echter een nuancering ingevoerd: in geval van het afsluiten van een consumentenkrediet om de aankoop te financieren (artikel L311-12). De consument kan zich binnen 14 dagen terugtrekken in het geval van de verkoop van een goed dat gekoppeld is aan het opnemen van een consumentenkrediet.

Volgens het Franse recht moeten overeenkomsten tussen de partijen te goeder trouw worden uitgevoerd (artikel 1134 van het Burgerlijk Wetboek, de Code Civil). Dus als ze "wettelijk tot stand zijn gekomen, nemen ze de plaats in van de wet voor degenen die ze gemaakt hebben. Zij kunnen alleen met wederzijdse instemming of om wettelijk toegestane redenen worden herroepen" (zelfde artikel).

Bijgevolg regelen de partijen de voorwaarden van hun transacties vrij door middel van specifiek daartoe opgestelde clausules.

Bovendien verbinden zij zich er wederzijds toe hun verplichting(en) overeenkomstig de contractuele bepalingen na te komen. Bij beëindiging van het contract voldoet ten minste één van de partijen niet aan deze verplichting.

De partijen kunnen daarom overeenkomen elk van hen van hun verplichtingen te ontheffen. Geen enkele overeenkomst kan echter eenzijdig worden herroepen. Artikel 1147 van de Code Civil bepaalt namelijk dat "de schuldenaar in voorkomend geval wordt veroordeeld tot betaling van schadevergoeding, hetzij wegens niet-nakoming van de verbintenis, hetzij wegens vertraging in de uitvoering, wanneer hij niet rechtvaardigt dat de niet-nakoming te wijten is aan een externe oorzaak die hem niet kan worden toegerekend, ook al is er geen sprake van kwade trouw van zijn kant".

Bij wijze van voorzorgsmaatregel behouden sommigen zich in het verdrag zelf de mogelijkheid voor om zich op een later tijdstip uit het contract terug te trekken. In dit geval wordt het bedrag dat is betaald om de dienst te reserveren als een "arrhes".

In deze omstandigheid staat artikel 1590 van de Code Civil elk van de partijen toe om zich onder bepaalde voorwaarden uit het koopcontract terug te trekken:

• als het de koper is die de verbintenis herroept, verliest hij de aanbetaling die hij heeft gedaan;
• anderzijds, als het de verkoper is die annuleert, verbindt hij zich ertoe het dubbele van de "arrhes" die hij bij de ondertekening van de bestelling heeft ontvangen, terug te betalen.

In tegenstelling tot de "arrhes" laat een "accompte" die bij de bestelling is betaald, de partijen echter niet toe om zich terug te trekken. Het is in feite slechts een gedeeltelijke betaling van de schuld of de geleidelijke uitvoering van de verplichting.

Als in het contract is bepaald dat de bij de bestelling betaalde bedragen een voorschot op het eindsaldo vormen, kunnen de partijen dus alleen van hun verplichting worden ontslagen als hun medecontractant daarmee instemt. Bij gebreke daarvan kunnen zij in rechte worden verplicht hun eigen verplichting na te komen of deze laatste te vergoeden voor de schade die zij hem toebrengen als gevolg van hun verzuim.

Bovengenoemd artikel 1147 biedt ook een basis voor verhaal op de aansprakelijkheid van de schuldeiser van de verbintenis jegens zijn schuldenaar die zijn verbintenis niet volledig of niet in overeenstemming met de bepalingen van de overeenkomst is nagekomen.

Ten slotte kan de betaling voor de prestaties worden verricht met alle tussen de partijen overeengekomen middelen. De schuldenaar (de klant) moet echter wel een bewijs van betaling overleggen (ontvangstbewijs of bankafschrift, enz. ... ). Aangezien dit een juridisch feit is, worden alle bewijsmiddelen toegelaten.