Onlangs werd vlakbij ons huis een aftakking gemaakt aan de elektriciteitskabels. De draden gingen naar een kastje dat aan de mast kwam te hangen: een "concentrateur Linky".

Buurten worden van elektriciteit voorzien door een transformator die enkele honderden of zelfs duizend woningen van elektriciteit kan voorzien.
Binnen zo’n circuit wordt, meestal dicht bij de centraal geplaatste wijktransformator, een concentrateur (3 op onderstaande afbeelding) geïnstalleerd die de gegevens van alle Linky’s (1) in de buurt verwerkt.
De communicatie tussen de concentrateur en Linky-meters vindt plaats via wat in Frankrijk Courant Porteur en Ligne (CPL 2) wordt genoemd^[1], momenteel rond 80 kHz maar uiteindelijk tot 400 kHz.

Er zijn twee soorten concentrateurs. Het CPL-signaal heeft slechts een beperkt bereik en moet na ongeveer 300 meter worden geregenereerd. Een concentrateur kan dit doen om bijvoorbeeld op het platteland grotere afstanden te overbruggen. En is die afstand te groot, dan wordt gewerkt met radiogolven en niet met CPL.

Het signaal van de elektriciteitsmeter kan de transformator niet passeren. Daarom moest voor een andere techniek worden gekozen om de informatie van al die Linky’s door te sturen naar Enedis, de beheerder van het elektriciteitsnetwerk.

De gegevens worden via GPRS (4, klassieke GSM 3G-netwerk) naar het "supervisiecentrum" gestuurd (5). De telefoonverbinding is permanent.
Het Enedis-datacentrum (computerserver of big data) verzamelt alle gegevens van de Franse huishoudens via de "concentrateurs" en de Linky’s.
De gegevens worden overgedragen aan de Enedis-partners (bijv. ErDF). Dat zijn voornamelijk de elektriciteitsleveranciers zoals EDF of Enercoop, maar waarom niet ook andere partners die geïnteresseerd zijn in dergelijke verbruiksinformatie, zoals verzekeringsmaatschappijen, de staat ...