Est-ce que betekent letterlijk "is het zo dat". Het kan aan het begin van een bevestigende zin worden geplaatst om deze te zetten in een vraag:

Est-ce que vous dansez ?, Danst U?
Est-ce que tu veux voir un film ?, Wil je een fim zien?

Plaats een vragend voornaamwoord voor est-ce que:

Quand est-ce que tu veux partir ?, Wanneer wil je vertrekken?
Quel livre est-ce que vous cherchez ?, Welk boek zoekt U?

Een meer formele manier om vragen te stellen is met inversie. Verwissel het werkwoord en het zelfstandig naamwoord en zet er een koppelteken tussen:

Dansez-vous ?, Danst U?
Veux-tu voir un film ?, Wil je een film zien?

Je kunt gebruik maken van inversie om negatieve vragen stellen:

Ne dansez-vous pas ?, Danst U niet?
N’est pas encore-il arrive ?, Is hij nog niet aangekomen?

Verklaring als vraag

Een simpele maar zeer informele manier om ja/nee vragen te stellen is om de toonhoogte van je stem naar het einde van de zin te verhogen:

Vous dansez ?, Danst U?
Tu veux voir un film ?, Wil je een film te zien?

Je kunt ook gebruik maken van deze structuur om negatieve vragen te stellen:

Tu ne danses pas ?, Dans je niet?
Il n’est pas encore aankomen ?, IS hij nog niet aangekomen?

Als je er vrij zeker van bent dat het antwoord op je vraag "ja" is, kun je gewoon een bevestigend statement doen en er n’est-ce pas ? aan toevoegen. Dit is een informele vorm:

Tu danses, n’est-ce pas ?, Je danst toch?
Tu veux voir un film, n’est-ce pas ?, Je wilt toch een film zien?

Er zijn nog meer informele manieren om op vragen, die we hier verder niet bespreken.

De Franse equivalent van het werkwoord "vragen" is demander , maar "een vraag stellen" is poser une question.

Er is een speciale Franse woord, "si", dat alleen gebruikt^[1] wordt bij het ​​bevestigend beantwoorden van een negatieve vraag. Soms wordt dat "onverwachte" antwoord nog extra versterkt door het enigzins verontwaardige gebruik van mais si !.