In 1982 richtte het Franse Ministère du temps libre, het ministerie van vrije tijd, het nationaal agentschap voor de vakantiecheques (ANCV) op. Het principe is eenvoudig: de ANCV levert werkgevers en ondernemingsraden op betaling een equivalent aan vakantiecheques. Op hun beurt leveren de werkgevers en ondernemingsraden deze door aan het personeel, waarbij de waarde varieert per bedrijf. Ook ambtenaren kunnen de cheques ontvangen.

De vakantiecheques zijn vrijgesteld van sociale zekerheidsbijdragen bij een maximum van 400 euro per jaar per werknemer. Ze zijn ook niet onderworpen aan inkomstenbelasting wanneer hun waarde per jaar het bruto minimum maandloon (SMIC) niet overschreidt.

Wie profiteert van de vakantiebonnen?

In theorie kunnen alle Fransen van de vakantiecheque profiteren. Momenteel worden ze gebruikt door ruim 3 miljoen Franse werknemers in de particuliere en publieke sector.

Vooral de werknemers van grote bedrijven met een sterke ondernemingsraad (CE - Comité d’Entreprise) zijn bevoorrecht. Een wet van juli 2009 heeft de regels vereenvoudigd, waardoor werknemers van bedrijven met minder dan 50 personen ook kunnen profiteren van de vakantiecheques. Doelstelling van de wet was dat 500.000 medewerkers van deze kleine bedrijven (TPE - Très Petite Entreprise) toegang tot dit betaalmiddel zouden krijgen. Dit jaar zijn het er ongeveer 75.000, tegen 45.000 in 2010 en 35.000 in 2009.

Hoe kun je ze gebruiken?

Met een gemiddelde waarde van 380 euro zijn vakantiecheques twee jaar geldig voor diensten in Frankrijk (inclusief de overzeese gebiedsdelen) en in landen van de Europese Unie. Die diensten omvatten onder andere campings, hotels, restaurants en musea - een netwerk van 160.000 professionals.

In 2009 werd 30% van de cheques besteed aan huisvesting, 26% aan vervoer, 26% in de horeca en 18% aan culturele en sportieve activiteiten.