De regeling die in het Frans wordt aangeduid met "plus-value (immobilière)" heet in de wet: "régime d’imposition des plus-values immobilières". Het is een heffing op de winst die wordt gemaakt bij de verkoop van onroerende bezittingen. De regeling heeft met name tot doel speculatie tegen te gaan.
De heffing wordt lager naarmate het verkochte onroerende goed langer in je bezit is geweest. Het gaat daarbij om verkoop tegen betaling van:
een woning (appartement, huis met terrein) of bouwgrond,
rechten die aan een onroerend goed verbonden zijn (zoals dienstbaarheid),
door een intermediair van een
SCI of een
FPI,
ruilhandel, verdeling of inbreng in een bedrijf.
Alleen het eerste item wordt op deze website besproken!
Voordat je verder leest...
Er bestaan diverse redenen voor vrijstelling van de plus-value immobilière. De belangrijkste is dat de woning die je verkoopt je hoofdverblijfplaats is, je "résidence principale". We bespreken de redenen van vrijstelling verderop in dit artikel. Wanneer je zeker weet dat het om jouw "résidence principale" gaat, hoef je eigenlijk niet verder te lezen.
De hoofdverblijfplaats is de woning die het grootste deel van het jaar jouw gebruikelijke en effectieve verblijfplaats vormt en waarin jouw gezin en jouw professionele belangen centraal staan. Er is geen wettelijke verplichting voor een minimumperiode van bezetting van het pand. Maar omdat in de praktijk moet kunnen worden aangetoond dat de woning jouw hoofdverblijfplaats is, is een periode van één jaar dus te verkiezen.
Het komt vaak voor dat de verkoper verhuist voordat hij zijn eigendom verkoopt en dat er een bepaalde tijd verstrijkt voor de verkoop. De belastingdienst staat de verkoper toe om van de vrijstelling te profiteren als hij zijn eigendom binnen één jaar na zijn vertrek verkoopt.
Om tijdens de verhuizing van de vrijstelling te kunnen profiteren, mag de verkoper de woning niet hebben verhuurd of al gratis accommodatie voor familieleden ter beschikking hebben gesteld.
[Verberg de tekst]De bepaling van de meerwaarde
Eenvoudig gezegd is de plus-value het verschil tussen de verkoopprijs en de prijs bij verwerving van een onroerend goed.
De
verkoopprijs (
prix de vente of
cession) is de prijs die in de verkoopakte staat vermeld.
De verkoopprijs wordt verhoogd (indien van toepassing) met bepaalde vergoedingen die aan de verkoper worden toegekend. Het kan bijvoorbeeld gaan om de terugbetaling van het restant van een door de verkoper afgesloten lening die door de koper in de verkoopakte wordt overgenomen.
De verkoopprijs wordt verminderd met het bedrag van de door de verkoper gemaakte kosten voor de verkoop. Denk daarbij aan certificering, verplichte diagnostiek, makelaarscommissie en hypotheekvrijgave.
Indien het onroerend goed wordt overgedragen tegen een lijfrente, is de overdrachtsprijs de kapitaalwaarde van de lijfrente, exclusief rente.
De
prijs bij verwerving, de
prix d’acquisition, hangt af van de manier van verwerven:
Als het om een aankoop ging, is het de feitelijk betaalde prijs, verhoogd met de vergoedingen die aan de verkoper werden toegekend.
Als het eigendom gratis (door erfenis of schenking) werd verworven, wordt bij gebreke van een aankoopprijs, de in de schenkingsakte of de verklaring van nalatenschap vastgestelde marktwaarde gebruikt voor de berekening van de meerwaarde. De betaalde vergoedingen, zoals notaris- en registratierechten, verhogen de in de akte vermelde marktwaarde.
Voor onroerend goed dat betaald wordt door middel van een lijfrente, is de gebruikte aankoopprijs de kapitaalwaarde van de lijfrente. Je hoeft de rente niet mee te tellen.
De prijs van verwerving mag worden verhoogd (en de meerwaarde gaat dus omlaag) met:
De kosten en vergoedingen (charges et indemnités) die aan de verkoper zijn betaald op het moment van aankoop;
Verwervingskosten (
frais d’acquisition): notariskosten, registratierechten of BTW betaald op het moment van aankoop;
Wanneer je ze niet kunt verantwoorden, kun je een forfaitair bedrag van 7,5% van de aankoopprijs aftrekken.
Bouw- en verbouwingskosten (
dépenses de travaux): de kosten van
door een bedrijf uitgevoerde werkzaamheden, tenzij deze kosten al in mindering zijn gebracht bij de berekening van de inkomstenbelasting. Het gaat daarbij om relatief grote werken (bouw, uitbreiding, verbetering, enz.). Kleinere kosten zoals behang of vloerbedekking zijn uitgesloten.
Wanneer je meer dan 5 jaar na de verwerving verkoopt, mag je deze werkzaamheden evalueren als 15% van de prijs van verwerving, zonder bewijs te hoeven leveren.
Heb je het onroerend goed korter in je bezit, dan moeten de kosten kunnen worden aangetoond (facturen).
Kosten infrastructuur (frais de voirie, réseaux et distribution): Deze kosten voor wegen, netwerken en de verdeling van een bouwperceel (al dan niet opgelegd door de plaatselijke autoriteiten in het kader van het bestemmingsplan of het plaatselijke stadsontwikkelingsplan) worden toegevoegd aan de aankoopprijs van bouwgrond (bijvoorbeeld ontwikkelingskosten en bouwrijp maken van de grond).
Bepaling van de grondslag
We gaven al aan dat de heffing lager wordt naarmate het verkochte onroerende goed langer in je bezit is geweest. De berekening van deze heffingsgrondslag (assiette imposable) was tot 1 september 2014 verschillend voor woningen en voor bouwgrond. Je ziet de momenteel geldende tabel. Onder de andere tab vind je de tabel van vóór de wijzigingen.
Over een deel van de meerwaarde worden zowel belastingen als sociale lasten geheven, elk met hun eigen manier van berekenen. De berekening van die heffingsgrondslag is voor woningen sinds 1 september 2013 (en voor bouwgrond sinds 1 september 2014) alsvolgt:
Bezitsduur
(durée de détention) | Jaarlijkse vermindering (abattement)
m.b.t. inkomstenbelasting | Jaarlijkse vermindering (abattement)
m.b.t. sociale lasten |
|---|
| Minder dan 6 jaar |
0% |
0% |
| Van het 6e tot het 21e jaar |
6% |
1.65% |
| Het 22e jaar |
4% |
1.60% |
| Na het 22e jaar |
|
9% |
Dus de eerste 6 jaar mag je niets aftrekken. Na 22 jaar is de heffingsgrondslag voor de belasting nihil; voor de sociale lasten is dat na 30 jaar.
Voorbeeld
Voor een woning die na 15 jaar wordt verkocht geldt de volgende aftrek:
- 60% inkomstenbelasting (6% x 10);
- 16,5% sociale lasten (1,65% x 10).
Tot 1 september 2014 werd over een deel van de meerwaarde worden zowel belastingen als sociale lasten geheven volgens onderstaand schema:
| Bezitsduur | Jaarlijkse vermindering |
|---|
| Minder dan 6 jaar |
0% |
| Van het 6e tot het 17e jaar |
2% |
| Van het 18e tot het 24e jaar |
4% |
| Na het 24e jaar |
8% |
Dus na 30 jaar was de heffingsgrondslag nihil.
Bij bovenstaande berekeningen wordt met de kalenderdatum gewerkt: heb je op 1 oktober 1993 een woning gekocht, dan is deze vanaf 1 oktober 2023 volledig vrij van heffingen.
Voor goederen die werden aangekocht (ook voor nog te bouwen woningen), is het de datum van de akte van verkoop;
Voor een woning die de verkoper heeft gebouwd of laten bouwen is het de datum van aanvang van de werkzaamheden, zoals blijkt uit de déclaration d’ouverture de chantier;
Voor onroerend goed verworven uit een erfenis is het de dag dat de erfenis van kracht werd. Bij een gift is het de datum van de notariële akte.
Uitzonderlijke en/of tijdelijke mindering
Voor de bepaling van de netto belastbare vermogenswinst gelden, zowel voor de inkomstenbelasting als voor de sociale zekerheidsbijdragen, onder bepaalde voorwaarden bijzondere aftrekken. Een uitzonderlijke mindering van 70% is van toepassing voor het bepalen van de belastbare basis van de meerwaarden op vervreemdingen van bouwgronden en -gebouwen wanneer de koper zich ertoe verbindt om bestaande gebouwen te slopen voor de wederopbouw van woningen, op voorwaarde dat deze terreinen of gebouwen zich in een zogenaamde zone tendue bevinden (zones A en Abis, zoals gedefinieerd in artikel R.304-1 van de Code de la construction et de l’habitation (CCH)).
De heffingen
Nu we de grondslag weten, kunnen de belasting en de sociale lasten worden berekend.
Inkomstenbelasting
De winst op onroerend goed wordt belast voor inkomstenbelasting tegen een tarief van
19%
De heffing wordt normaal gesproken op de dag van de notariële verkoopakte belast.
Een
extra heffing voor hoge winsten is sinds 2013 van toepassing wanneer de belastbare winst hoger is dan € 50.000. Het belastingtarief varieert van 2% tot 6%, afhankelijk van het bedrag van de meerwaarde.
| Bedrag van de belastbare meerwaarde (PV) | Extra belasting |
|---|
| Van € 50.001 tot € 60.000 |
2% PV-(60.000-PV)x1/20 |
| Van € 60.001 tot € 100.000 |
2% PV |
| Van € 100.001 tot € 110.000 |
3% PV-(110.000-PV)x1/10 |
| Van € 110.001 tot € 150.000 |
3% PV |
| Van € 150.001 tot € 160.000 |
4% PV-(160.000-PV)x15/100 |
| Van € 160.001 tot € 200.000 |
4% PV |
| Van € 200.001 tot € 210.000 |
5% PV-(210.000-PV)x20/100 |
| Van € 210.001 tot € 250.000 |
5% PV |
| Van € 250.001 tot € 260.000 |
6% PV-(260.000-PV)x25/100 |
| Boven € 260.000 |
6% PV |
De tabel kan ook worden gevonden op het formulier
N° 12359 (pagina 8), waarmee je het bedrag van de belasting kunt berekenen.
In de praktijk zal de notaris die berekening voor je maken.
[Verberg de tekst]De belasting geldt niet in het geval van vrijstelling en voor de verkoop van bouwgrond. Ook werden verkopen die al voor 7 december 2012 werden geregistreerd vrijgesteld van deze extra heffing.
Sociale lasten
De winst op onroerend goed is onderworpen aan sociale zekerheidsbijdragen.
Heffingen in 2019
| Soort bijdrage | Heffingspercentage |
|---|
| CSG (Contribution sociale généralisée) |
9,2 % |
| CRDS (Contribution pour le remboursement de la dette sociale) |
0,5 % |
| Prélèvement de solidarité |
7,5 % |
| TOTAAL |
17,2 % |
Uitzondering voor niet-ingezetenen
Door een uitspraak van het Tribunal Administratif in Straatsburg is de wetgeving rond de heffing van sociale lasten voor niet-ingezetenen[1] onterecht verklaard.
Je vindt hierover meer op onze website via deze link Restitutie CSG/CRDS.
Gevolg:
Artikel 26 van wet nr. 2018-1203 van 22 december 2018 betreffende de financiering van de sociale zekerheid voor 2019 voorziet in een vrijstelling van de algemene sociale bijdrage (CSG) en de bijdrage voor de terugbetaling van de sociale schuld (CRDS) voor overdrachten die vanaf 1 januari 2019 worden verricht met betrekking tot de plus-value, die worden betaald door personen die, overeenkomstig de bepalingen van het Europees Parlement, vallen onder de wetgeving inzake de ziektekostenverzekering en die niet door een verplicht Frans socialezekerheidsstelsel wordt gedekt. In dit geval is alleen de solidariteitsheffing van 7,5 procent verschuldigd, aangezien deze wordt toegewezen aan de staatsbegroting en niet aan de financiering van de sociale zekerheid.
Met ander woorden: Wanneer je aan kunt tonen onder het Nederlandse of Belgische stelsel van sociale zekerheid te vallen, betaal je geen 17,2%, maar slechts 7,5%.
Het formulier dat bij de berekening van de
plus-value wordt gebruikt, vind je onder andere
hier.
Redenen voor vrijstelling
Er zijn diverse redenen voor vrijstelling. De meest bekende is (zoals al eerder vermeld) die van de verkoop van een hoofdverblijf. We tonen de meest toepasselijke.
Een volledige uitleg (in het Frans) vind je in de
BOFiP via
deze link.
Elk van die redenen heeft bepaalde voorwaarden die je ziet door op het item te klikken:
Wanneer de woning op het moment van verkoop je hoofdverblijf is
en ook je fiscale woonplaats in Frankrijk is, heb je recht op vrijstelling. Het maakt niet uit hoe je de opbrengst van de verkoopprijs gaat gebruiken.
Wat is een hoofdverblijf?
De woning is jouw primaire woonplaats en je verblijft er effectief het grootste deel van het jaar. Het is het centrum van jouw familie en je zakelijke belangen. Er is geen wettelijke eis voor de minimale periode van de bewoning, maar een periode van één jaar wordt altijd geaccepteerd.
Maak je gebruik van twee woningen en bewoon je beide ieder jaar even lang, dan bepaalt de woning waarop de korting van de taxe d’habitation van toepassing is, welke woning als primaire woonplaats wordt beschouwd.
Je verhuist al voor de verkoop
Vaak is de verkoper al verhuisd voordat hij zijn huis heeft verkocht en verstrijkt er enige tijd tot de verkoop. De fiscus accepteert een periode van ongeveer een jaar, maar je mag in die periode het huis niet hebben verhuurd of er iemand gratis hebben laten wonen. Ook moet je er nog hebben gewoond op het moment dat de woning te koop werd aangeboden. In geval van een echtscheiding wordt hierop een uitzondering gemaakt.
Zijn bijgebouwen ook vrijgesteld?
Van deze vrijstelling profiteren ook bijgebouwen en voorzieningen die in de onmiddellijke omgeving staan en noodzakelijk zijn. Ze moeten samen samen met de woning worden verkocht: een kelder, een parkeerplaats, een dienstruimte, een privétuin, een binnenplaats, maar ook het terrein rond het huis. Maar wanneer de afstand tussen deze "dépendances" en de woning te groot is, kan de vrijstelling komen te vervallen. Dit is bijvoorbeeld het geval bij een garage die meer dan een kilometer van het hoofdverblijf ligt, of een dienstkamer die zich niet in hetzelfde gebouw als het verkochte appartement bevindt.
Bijzondere gevallen
Enkele voorbeelden:
De verkoop van je toekomstige woningen in aanbouw
Als je een nog te bouwen huis koopt, of je bouwt een huis met de bedoeling het je hoofdverblijf te maken, kan het gebeuren dat je het moet verkopen voordat het voltooid is. Het kan dus nog niet je hoofdverblijf zijn. Toch kun je nog steeds profiteren van vrijstelling, maar onder twee voorwaarden:
je moet in één van de volgende situaties verkeren:
de verkoop wordt gedaan door echtgenoten in een echtscheidingsprocedure,
partners die een
PACS of samenwonendenovereenkomst verbreken,
de verkoop vindt plaats na een beroepsmatige overplaatsing of vanwege een handicap van de verkoper, partner of levensgezel, of na het overlijden van een echtgenoot of levensgezel van de verkoper.
en voldoen aan de volgende twee voorwaarden :
je moet kunnen bewijzen dat het pand was bedoeld om je hoofdverblijfplaats te worden;
je mag geen eigenaar zijn van de woning die je tijdens de bouw van je toekomstige woning bewoont.
Wanneer je een gepensioneerde of gehandicapte volwassene bent die in een rust- of verzorgingstehuis woont, heb je recht op vrijstelling van de meerwaarde op de verkoop van jouw hoofdverblijfplaats indien dit gebeurt binnen de twee jaar na intrede in dit tehuis en indien deze woning sindsdien vrij is gebleven van enige beroepsactiviteit. Om van deze vrijstelling te kunnen profiteren, zijn ook andere voorwaarden vereist.
Je leest meer in het blok "Onroerend goed van gepensioneerden of gehandicapten".
Je bent eigenaar van een bedrijfswoning. In principe is dit dan jouw hoofdverblijfplaats. Maar de woning waarin jouw echtgenoot en kinderen daadwerkelijk en permanent wonen wordt door de wet toch als jouw hoofdverblijfplaats beschouwd.
De meerwaarde die je realiseert bij de eerste verkoop van een andere woning dan de hoofdverblijfplaats is vrijgesteld, onder de volgende voorwaarden:
dat je geen eigenaar was van jouw hoofdverblijfplaats, rechtstreeks of via een tussenpersoon, in de vier jaar voorafgaand aan de overdracht;
dat je de overdrachtsprijs binnen 24 maanden na de overdracht hergebruikt voor de verwerving of bouw van een woning die , zodra deze is voltooid of verworven, jouw hoofdverblijfplaats wordt.
Indien het hergebruik gedeeltelijk is, is de vrijstelling van plus-value evenredig met het deel van de verkoopprijs dat daadwerkelijk wordt hergebruikt.
Voorbeeld:
Een woning wordt verkocht voor € 300.000; de plus-value is € 120.000. De verkoper is van plan € 180.000 te betalen voor de aankoop van zijn hoofdverblijfplaats, d.w.z. 60% van de verkoopprijs.
De vrijgestelde plus-value is dus gelijk aan 60% van € 120.000, ofwel € 72.000 en de belastbare meerwaarde is € 48.000.
De vrijstelling is ook van toepassing bij de overdracht van een woning waarvan de lening niet volledig is terugbetaald, ook al wordt de overdrachtsprijs gebruikt om de oorspronkelijke lening terug te betalen en niet om de hoofdverblijfplaats te verwerven; de vrijstelling is immers volledig indien het hergebruik betrekking heeft op een woning waarvan de verkrijgingsprijs ten minste gelijk is aan de overdrachtsprijs van de woning waarvoor de vrijstelling wordt aangevraagd.
Voorbeeld:
Een hoofdverblijfplaats die gefinancierd wordt door middel van een lening wordt verkocht voor € 300.000 en stelt de verkoper in staat een meerwaarde van € 120.000 te realiseren. De lening staat nog steeds uit en van de verkoopprijs wordt € 100.000 rechtstreeks door de verkoper aan zijn bank betaald om te worden verrekend.
De volledige meerwaarde (€ 120.000) is vrijgesteld.
Het aangifteformulier voor de inkomstenbelasting nr. 2022-C bevat een specifiek vakje (3VW) dat je moet invullen als je van deze gehele of gedeeltelijke vrijstelling geniet.
Als niet-ingezetene kun je toch profiteren van een specifieke vrijstelling voor jouw verblijf in Frankrijk (artikel 150 G II 2° van de
Code général des impôts (CGI) wanneer aan de volgende voorwaarden wordt voldaan:
Je hebt de nationaliteit van een lid van de Europese Economische Ruimte of van een ander land waarmee Frankrijk een belastingverdrag heeft;
Je moet een fiscale woonplaats in Frankrijk gedurende ten minste twee opeenvolgende jaren voorafgaande aan de overdracht kunnen rechtvaardigen;
De verkochte woning moet jouw huisvesting in Frankrijk zijn en je moet er de vrije beschikking over hebben gehad vanaf 1 januari van het jaar voorafgaand aan de verkoop (dat wil zeggen: je hebt het al tenminste één jaar niet verhuurd);
Per belastingbetaler kan slechts éénmaal van deze vrijstelling worden geprofiteerd.
Deze reden voor vrijstelling vloeit voort uit de berekening van de heffingsgrondslag. Voor de belasting ben je trouwens al na 22 jaar vrijgesteld.
Deze vrijstelling geldt per verkocht onroerend goed. De reden lijkt vrij eenvoudig, maar wordt gecompliceerd wanneer er meerdere verkopende partijen zijn. De vrijstelling is per partij van toepassing, dus bij een onevenredige verdeling kan de ene partij wel worden vrijgesteld en de andere niet. De notaris kent alle details!
Wanneer je geniet van een ouderdomspensioen of een gehandicaptenkaart bezit, ben je vrijgesteld van de belasting op de meerwaarde voor alle verkochte goederen. Wel moet worden voldaan aan twee voorwaarden die worden getoetst aan het voorlaatste jaar voorafgaand aan de verkoop:
niet onderworpen zijn aan de vermogensbelasting (
ISF).
Voor een overschrijving in 2016 bedraagt de limiet van jouw inkomsten voor 2014 € 25.130, verhoogd met € 5.871 voor het eerste bijkomende halve part en € 4.621 voor elk bijkomende halve part.
De regelgeving is zeer specifiek en navraag bij makelaar of notaris is aan te raden!
Houders van een gehandicaptenkaart zijn die welke absoluut onmogelijk een beroep kunnen uitoefenen en zij die in het dagelijkse leven afhankelijk zijn van een derde partij (indeling in de tweede of derde categorie op grond van artikel L.341-4 van de Code de la sécurité sociale (CSS)).
De vrijstelling is ook van toepassing wanneer de verkoper de echtgenoot van iemand met een ouderdomspensioen of een gehandicapenkaart is, omdat zij onderworpen zijn aan een gezamenlijke aanslag.
Ouderen in verpleeghuizen en gehandicapte volwassenen ondergebracht in een instelling die het huis verkopen waarin ze woonden voordat ze in deze inrichting kwamen, zijn vrijgesteld van de belasting op de meerwaarde bij verkoop. Wel moet aan een aantal voorwaarden worden voldaan:
hun huizen mogen sinds hun vertrek niet bewoond zijn geweest;
de verkoop moet plaatsvinden binnen een termijn van minder dan twee jaar nadat ze zijn vertrokken;
hun
revenu fiscal de référence (die van het voorlaatste jaar voorafgaand aan de verkoop, dus 2017 bij een verkoop in 2019) mag niet hoger zijn dan € 23.572 voor het eerste deel van de familie quotiënt € 5.507 per extra half
part en 4434 € per extra half aandeel;
ze mogen niet onderworpen zijn aan de vermogensbelasting (
ISF) in het voorlaatste jaar voorafgaand aan de verkoop.
Je kunt alleen worden vrijgesteld bij de verkoop van een tweede woning wanneer je geen eigenaar bent van je hoofdverblijf en je de opbrengst van de verkoop (gedeeltelijk) wil gebruiken voor de aankoop van een nieuw hoofdverblijf. Dit beperkt zich niet tot Frankrijk, lees
Plus-value (voor buitenlanders).
De voorwaarden:
Wanneer je gedurende minimaal vier jaar voorafgaande aan de verkoop van je tweede woning in Frankrijk
geen eigenaar was van de woning die als jouw hoofdverblijf dient, rechtstreeks of via een tussenpersoon
[2], kun je onder bepaalde voorwaarden vrijstelling van de
taxe sur la plus-value krijgen:
Je gebruikt de opbrengst van de verkoop voor de aankoop van een hoofdverblijf;
Je mag slechts eenmalig van deze regeling gebruik maken;
De regeling is facultatief en je moet er als verkoper om vragen.
Op de dag van de verkoop van de tweede woning waarvoor je wenst te profiteren van de vrijstelling van de belasting op de meerwaarde beoordeel je hoeveel zal worden gebruikt voor de aankoop van je toekomstige hoofdverblijfplaats. Dat kan de volledige verkoopprijs zijn, maar ook een deel. De notaris zal er nota van nemen.
De vrijstelling van de belasting op de meerwaarde geldt voor het deel van de prijs dat wordt hergebruikt. Als verkoper ben je volledig vrijgesteld van de belasting wanneer het totale verkoopbedrag wordt geïnvesteerd. Is dat niet het geval, dan wordt het niet herbelegde deel belast.
Het aangegeven bedrag moet binnen een termijn van 24 maanden worden gebruikt om een hoofdverblijfplaats te kopen (nieuwbouw of bestaande bouw). Maak je gebruik van een lager bedrag dan je had aangegeven, dan moet je een gewijzigde aangifte doen. Gebruik je uiteindelijk meer dan wat je tijdens de verkoop had gezegd, dan kun je een vordering tot terugbetaling van de te veel betaalde belasting doen.
Maak je gebruik van de volledige opbrengst, dan hoef geen specifieke aangifte te worden gedaan, maar de notaris zal het de koopakte vermelden.
De gerealiseerde meerwaarde op de verkoop van onroerende goederen (bebouwing of grond) waarvoor een verklaring van openbaar nut werd uitgesproken met het oog op onteigening, in geval van hergebruik van minstens 90% van de vergoeding binnen de 12 maanden na de inning ervan, voor de aankoop, de bouw of de uitbreiding van onroerende goederen, ongeacht het gebruik ervan (residentieel of professioneel), is volledig vrijgesteld. Deze vrijstelling werd per ingang van 1 januari 2018 uitgebreid tot de meerwaarden op onroerende goederen die voortvloeien uit overdrachten door particulieren in het kader van een recht van afstand waarin de artikelen
L. 152-2,
L. 311-2,
L. 424-1 van de
code de l’urbanisme en
L. 515-16-3 van de
Code de l’environnement voorzien.
Rekenhulp
Op de website van
Notaires Paris-Île-de-France vind je een handig
rekenprogramma.
moeten wij het bedrag overmaken, of het bedrag voor sociale voorzieningen aftrekken, mede omdat in het arrest van Luxemburg in februari dit als niet gegrond vond dat Frankrijk dit inhield.
